เรือคายัก

จะออกเรือไปจนสุดขอบฟ้า หลังออกจากตัวเมืองกระบี่มาไม่นาน ถนนราบเรียบทอดยาวพาเราผ่านบ้านร่าหมาด และมาสิ้นสุดปลายทางที่บ้านขุนสมุทร ว่ากันตามจริง การเดินทางไปเกาะลันตาคนส่วนใหญ่มักเลือกเดินทางด้วยแพขนานยนต์ เพราะเป็นวิธีที่ง่ายและสะดวก แต่บางครั้งแง่งามที่พบเห็นระหว่างการเดินทางอาจตกหล่นสูญหาย การล่องเรือไปยังเกาะลันตาดูจะเป็นหนทางที่ทำให้เราสามารถเก็บเกี่ยวภาพงามทางตาได้อย่างลึกซึ้งและเข้าถึงมากกว่า ยามเช้าที่ท่าเรือขุนสมุทร คล้ายโลกยังไม่ตื่นจากการหลับไหล เรือหัวโทงหลายลำลอยเรียงรายอยู่เหนือผิวน้ำ ใกล้กันมีกระชังปลาให้เห็นเป็นหย่อมๆ ภาพตรงหน้านั้นช่างสงบงาม เสียงเครื่องยนต์เรือเริ่มแว่วดังเข้ามาใกล้ๆ สักพักเรือหัวโทงลำใหญ่มีหลังคาคลุมกันร้อนก็มาเที่ยบท่า ก่อนพาเราล่องเรื่อยผ่านป่าโกงกางที่แผ่กิ่งก้านอวดใบเขียวเป็นมันแน่นขนัดสองฟากผั่งออกสู่ท้องน้ำกว้างสุดลูกหูลูกตา “ข้ามแพมันสะดวก แต่ก็ไม่ได้เห็นอะไรมากมายเท่ากับล่องเรือข้าไป ถ้ไม่รีบร้อนไปเรือดีกว่า” พี่มนต์คนขับเรือใจดีชวนเราคุย พร้อมชี้ชวนให้ดูเกาะต่างๆ ระหว่างทาง “นั่นเกาะเปรว คนอิสลามเขาใช้ฝังศพกัน นั่นเขาร่าปู ที่เขาว่ามีสมบัติซ่อนไว้” เรือค่อยๆ เคลื่อนผ่านผืนน้ำใสไปเรื่อยๆ บางช่วงก็โยกโยนตามแรงคลื่น…

น้ำทะเลกำลังขึ้น เปลือกหอยเล็กๆ ที่ถูกคลื่นชัดเป็นแนวเมื่อน้ำขึ้นคราวก่อนกำลังจะจมหายไปอย่างช้าๆ แสงแดดของยามบ่ายทอดตัวไปหลังทิวเขาเงาร่มครึ้มตกลงมาห่มหาดทราย ลมทะเลพัดแผ่วโชยฉิว เรือหางยาวที่จอดอยู่เต็มชายหาดเริ่มทยอยออกไปทีละลำ นักท่องเที่ยวค่อยๆ ทยอยออกไปจนชายหาดสงบ เสียงนกร้องเบาๆ ดังสลับกับเสียงคลื่นที่พลิ้วกระทบฝั่ง ไม่นานนักท้องฟ้าก็เริ่มคลี่ม่านของยามค่ำลงห่มคลุมท้องทะเล และพระจันทร์ก็ส่องแสงกระจ่างขึ้นที่ริมขอบฟ้า ความงดงามของทะเลในช่วงพระจันทร์เต็มดวงดูอ่อนหวานยิ่งนัก.. ทางของเกลียวคลื่น แสงของเช้าตรู่วันนั้นช่างน่าจดจำยิ่งนัก เรายืนมองแสงของวันเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ พร้อมกับเกลียวคลื่นที่ค่อยๆ ม้วนตัวเข้าหาฝั่งมองไปไกลๆ คล้ายทะเลโยกไกวอยู่ตลอด ดอกไม้แห่งท้องทะเลสีขาวเหนือยอดคลื่นปรับสีไปตามเวลาของพระอาทิตย์ที่สาดแสงแรงขึ้น จวบจนฟ้าสีชมพูปรับเป็นเหลืองอมส้ม จนกลายเป็นฟ้าสีน้ำเงินเข้ม ตัดกับผืนน้ำสีเขียวมรกต เรานั่งมองเกลียวคลื่นม้วนเข้าหาฝั่งลูกแล้วลูกเล่าพร้อมๆ กับเสียงนกเล็กๆ บินเข้ามากินลูกไม้ที่สุกอยู่ริมชายหาด ฟังสอดประสานกันอย่างลงตัว เสมือนกับผืนป่าอุดมสมบูรณ์ที่มาบรรจบกับท้องทะเล มันให้ความรู้สึกลงตัวอย่างยิ่ง ในความรู้สึกงดงามเช่นนี้…

Secret Island คือเกาะอะไร อยู่ที่ไหน ถ้าบอกไปแล้วจะเป็น Secret หรือความลับได้อย่างไร แต่แนวคิดของรายการท่องเที่ยวนี้ก็คือ ความต้องการที่จะช่วยเหลือชุมชนที่ตั้งใจทำการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ หมู่บ้านท่าดินแดง อำเภอท้ายเมือง ที่เน้นไปที่การพายเรือท่องเที่ยวในพื้นที่ป่าชายเลนและริมทะเลในพื้นที่อุทยานแห่งชาติท้ายเหมือง ซึ่งหลายปีที่ผ่านมาบริการท่องเที่ยวของชาวหมู่บ้านท่าดินแดงนี้เคยได้รับรางวัลการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ยอดเยี่ยม แต่เพราะความเป็นชาวบ้านจริงๆ จึงขาดการทำตลาดที่ดี เมื่อภาครัฐผู้สนับสนุนปล่อยมือก็เคว้งคว้างจนไปต่อไม่ได้ การท่องเที่ยวระดับชนะเลิศของชาวบ้านท่าดินแดงแห่งนี้จึงสลายตัวไป หลายปีที่ผ่านมา คุณสตางค์ หรือต่อพงษ์ วงษ์เสถียรชัย เถ้าแก่ใหญ่บริษัท Love Andaman เกิดความประทับใจกับความงดงามของเส้นทางพายเรือในเส้นทางเลียบริมทะเลของชาวหมู่บ้านท่าดินแดง ที่ผ่านไปยังอ่าวเล็กๆ และหาดทรายชายป่าหลายแห่ง ที่น้ำทะเลสีใสแจ๋ว เม็ดทรายแม้จะไม่ขาวจั๊วะ แต่ก็เม็ดละเอียดสะอาดเนียนสวย…

ถ้ำลอดใต้ ปากทางเข้าจะเป็นโพรงถ้ำ 2 โพรง ที่สามารถพายคายักลอดเข้าไปด้านในสู่ลากูน หรือทะเลในขนาดใหญ่ รายล้อมด้วยหน้าผาภูเขาหินปูนสูงตระการตา การพายคายักเข้าไปเที่ยวในลากูนถ้ำลอดใต้นี้สามารถทำได้ตลอดทั้งช่วงน้ำชึ้นและน้ำลง ส่วนถ้ำลอดเหนือ ลักษณะจะเป็นโพลงถ้ำขนาดใหญ่ที่มีลำคลองไหลทะลุทั้งสองด้าน ตลอดแนวของถ้ำลอดงดงามด้วยหินงอกหินย้อยเป็นระยะ โดยเฉพาะบริเวณด้านปากถ้ำทั้งสองด้าน สำหรับเรือคายักสามารถพายได้ตลอดเวลา ส่วนเรือหัวโทงจะแล่นผ่านได้เฉพาะในช่วงเวลาน้ำลงเท่านั้น เนื่องจากเวลาน้ำขึ้น หัวเรืออาจจะสูงจนไปชนกับเพดานถ้ำที่มีหินย้อยลงมา จึงไม่สามารถเข้าไปเที่ยวชมในถ้ำได้ สำหรับถ้ำผีหัวโต นั้น อยู่ถัดไปไม่ไกลจากถ้ำลอดเหนือ ลักษณะเป็นถ้ำที่ทะลุได้สองด้าน แต่ไม่มีน้ำไหลลอด ภายในห้องโถงกว้างใหญ่ของถ้ำมีภาพเขียนโบราณยุคก่อนประวัติศาสตร์อยู่ตามฝาผนังถ้ำนับร้อยภาพสันนิษฐานว่ามีอายุราว 2,000-3,000 ปี ภาพเขียนที่โด่งดังที่สุดและทุกคนต้องมาหยุดดูคือภาพเขียนรูปคนใส่หมวกทรงสูง หรือคนที่มีหัวเป็นสัตว์ทีเขา คล้ายมนุษย์ต่างดาว เขียนด้วยสีแดงทั้งตัว และภาพมือคนสองข้างที่ทาบไว้บนเพดานถ้ำ…