ชายหาดของปัตตานียาวถึง 116.40 กิโลเมตร ไล่ตั้งแต่อำเภอหนองจิก อำเภอเมือง ยะหริ่ง ปะนาเระ ไล่ไปถึงสายบุรี และไม้แก่น มีชายหาดมากมายให้แวะชม
เราเริ่มที่หาดแฆแฆ (แฆแฆ เป็นภาษามลายูท้องถิ่น หมายถึงอึกทึกครึกโครม) โขดหินใหญ่แบ่งหาดออกเป็นสามเวิ้งหลัก ให้เราสนุกสนานกับการปีป่ายสไตล์ผจญภัยเล็กๆ ดื่มดำกับหาดทรายสีทองและโขดหินทงแปลกตาอย่างเงียบๆ หิวเมื่อไหร่เดินผละจากหน้าหาดมานิดเดียวมีร้านขายอาหารเรียงราย นั่งกินรับลมทะเลได้ชิลๆ
ไล่เรื่อยขึ้นมาแวะหาดมะรวด หาดปะนาเระ ก่อนมาหยุดที่หาดตะโละกาโปร์ เพราะเหลือบเห็นเรือกอและ ราชินีแหงสายน้ำ จอดอวดลวดลายสีจัดที่ผสมผสานระหว่างลายไทย มลายูท้องถิ่น และจีนอย่างสวยงาม
ถ้ามี 2 หัวถึงเรียกเรือกอและ มีทั้งแบบหัวสั้นและยาว แต่ถ้ามีหัวเดียว ท้ายเรือไว้วางเครื่อง จะเรียกปาตะกือฆะ หรือเรือท้ายตัด
ชาวบ้านชี้ให้ดูดวามแตกต่างหลังเห็นพวกเราเรียกเรือลายสวยทั้งหมดรวมๆ ว่าเรือกอและ
ลวดลายของเรือส่วนใหญ่เป็นฝีมือของช่างวาดจากอำเภอสายบุรี ซึ่งเหลืออยู่เพียงไม่กี่แห่งในภาคใต้
ทำไมเรือประมงจะต้องสีสดลายสวยขนาดนี้?
ไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้าเรือไม่สวย ลุงไม่อยากออกทะเลเลย คุณลุงชาวประมงหน้าหาดตะโละกาโปร์ตอบ
ที่อยู่ หาดแฆแฆ ตำบลบ้านน้ำบ่อ อำเภอปะนาเระ
หาดตะโละกาโปร์ ตำบลตะโละกาโปร์ อำเภอยะหริ่ง
แนะนำ หากจะลงเล่นน้ำให้สอบถามชาวบ้านแถบนั้นก่อน เนื่องจากความลาดชันของชายหาดเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล